قائم مقام شرکت ملی حفاری ایران گفت: رگ سفید پس از پازنان دومین میدانی است که گنبد گازی بسیار بزرگی دارد و میزان گاز در این منطقه هم اکنون بسیار زیاد است از این رو قابل مقایسه با نفتشهر نیست، فشار در نفت شهر ۹۵۰ پی اس آی بود در حالی که اینجا فشار بیش از ۲۳۰۰ پی اس ای است و این موضوع عملیات مهار را کاملا متفاوت می‌کند.
به گزارش خبرنگار به نقل از انرژی امروز، محمدرضا تاکایدی در گفت‌وگویی به تشریح شرایط عملیات مهار آتش چاه ۱۴۷ میدان رگ سفید و بررسی برخی حواشی رسانه ای روزهای اخیر پرداخته که متن آن به شرح زیر است:

روند عملیات مهار آتش چاه ۱۴۷ رگ سفید-۲ را پس از گذشت ۴۶ روز از آغاز عملیات چگونه ارزیابی می‌کنید؟

در روش حمله به چاه از سطح (Top Kill) که در حال انجام است، در حال عادی و منطقی همین استفاده از ابزار استینگر است که هم‌اکنون انجام می‌شود. اما از آن جا که فشار و حجم نفتی که در حال فوران است، خیلی بالاست، کار را دشوار کرده ست. هم‌اکنون فشار ۲۳۰۰ پی اس آی است و این روند، عادی است. دستیابی به چاه‌هایی به این شکل نیست که با یک بار راندن استینگر به فعالیت ادامه دهید، وزنه‌هایی به استینگر آویزان می‌شود تا بتوان آن را نگه داشت، این امکان وجود دارد که با چند بار راندن استینگر هم نتیجه‌ای حاصل نشود،؛ مشکل دیگر خروجی‌هایی است که از پایین شیر فوران‌گیر (BOP) وجود دارد که عامل آن شکستگی یا عاملی دیگر است که سبب ایجاد برخی مشکلات می‌شود.

چرا تاکنون ۱۰ عملیات استفاده از استینگر برای مهار فوران آتش به نتیجه نرسیده است؟

می دانید که ابزار استینگر به هیچ جایی متصل نمی‌شود و فقط روی دهانه چاه قرار می‌گیرد و این شرایط خود عملیات را دشوار می‌کند. یعنی درزگیری در شرایط نامتعادل انجام می‌شود. سختی کار و فشار بالای خروجی گاز از دهانه چاه استفاده از ابزار استینگر برای حمله به چاه از سطح را دشوار کرده است، مهارگران مشکل کار را می‌دانند و روش‌های دیگر را استفاده می‌کنند.

اما راهش استفاده از استینگر یا دودکش است زیرا شیر فوان گیرو تجهیزات آن در دهانه چاه کج شده است و این شرایط محدودیت برای کار ایجاد می کند، به همین دلیل، عملیات مهار مشکلات خاص خود را دارد.

روش دیگر استفاده از دودکش است که با استفاده از دودکش بتوانند آتش را هدایت کنند؛ مهارگران هم اکنون در حال برسی این شیوه هستند.

در روزهای اخیر برخی رسانه‌ها و کانال‌های تلگرامی عملیات مهار چاه ۱۴۷ رگ سفید-۲ را با موارد پیشین خاموش کردن چاه‌ها توسط شرکت ملی حفاری ایران مقایسه کرده اند و مدعی هستند ایراد از مدیریت کنونی تیم عملیات مهار است. به‌عنوان شخصی که هم در دوران مدیریت پیشین و کنونی در عملیات‌های مختلف مهار فوران و آتش چاه‌ها حضور داشته اید؛ نظر خود را درباره این تحلیل‌ها بگوید؟

به‌طورمعمول هیچ فورانی را با فوران دیگر نمی‌توان مقایسه کرد. امکان دارد در برخی موارد مشابه باشند، اما در واقع دو عملیات کاملا متفاوت با شرایط خاص خود هستند. از طرفی هر فردی توانمندی‌ها و دانش خاص خود را دارد که می تواند انجام دهد. اما نمی‌توان با قطعیت گفت کاری که در نفت شهر برای مهار انجام شده است را می توان در رگ سفید نیز انجام داد. الگوها و روش‌هایی که استفاده می شود، مشابه همدیگر است؛ اما شرایط متفاوت است. برای مثال در فوران چاه شماره ۵۰ اهواز هیچ دکلی روی دهانه چاه نبود و فشار نفت و گاز بیشتر بود. در حالی که در فوران چاه ۱۴۷ رگ سفید، تمام دکل و تجهیزات آن سوخت و شیر فوران گیر روی دهانه چاه کج شده است. مشکلاتی که هم اکنون برای فوران گیر چاه ۱۴۷ رگ سفید رخ داده، در فوران‌های دیگر شاهدش نبوده‌ایم.

میدان رگ سفید پس از پازنان دومین میدانی است که گنبد گازی بسیار بزرگی دارد و میزان گاز در این منطقه هم اکنون بسیار زیاد است و قابل مقایسه با نفت‌شهر نیست. فشار در نفت شهر ۹۵۰پی اس آی بود در حالی که این‌جا فشار بیش از ۲۳۰۰ پی اس ای است و کار را کاملا متفاوت می کند. هم اکنون نمی توان روی نحوه مدیریت بحث کرد زیرا شرایط کار کاملا متفاوت است، زمانی که کار تمام می‌شود، مشخص می شود چه کارهایی جواب داده و چه کارهایی جواب نداده است و این موضوع هم اکنون جای بحث ندارد.

چنین تحلیل‌هایی چه تاثیری بر کارکنان حاضر در منطقه و تیم مهار چاه ۱۴۷خواهد داشت؟ آیا روحیه آنان را تضعیف نخواهد کرد؟

این طبیعی است که چنین تحلیل‌هایی روی روحیه کارکنان تاثیر می‌گذارد، اما زمانی که شخصی با ۳۵ سال سابقه در حال کار است، به این تحلیل‌ها اهمیتی نمی‌دهند. وقتی گروهی در حال کار کردن هستند، باید دیگر گروه‌ها درکنار آنها باشند و دلگرمی بدهند. واقعیت این است که ثروت کشور می سوزد، موضوع شخصی نیست. همه باید با کمک، دلگرمی و همدلی همراه شوند تا بتوان کار را با جسارت و شجاعت پیش برد. در واقع جسارت، شجاعت و دلگرمی در کار بسیار با ارزش تر از دانستن مسائل تخصصی در کار است.

شاید بتوان تحلیل‌های اینگونه را با این عنوان توجیه کرد که دلشان به حال سوختن ثروت ملی می‌سوزد از این رو چنین مطالبی می‌گویند تا شاید کمکی باشد، اما نحوه ارائه این تحلیل‌ها به گونه‌ای است که شاید دلسردی ایجاد کند.

آیا با گذشت حدود ۴۶ روز از حادثه، دوران عملیات طولانی شده است؟

پیش بینی این بود که با توجه به شرایط موجود، کار زودتر تمام شود، اما وقتی وارد کار می شوی، کار به نحوی پیش می‌رود که پیش بینی درست از آب در نمی‌آید. مثلا فکر نمی‌کردیم شیر فوران گیر کج شده باشد و فکر می‌کردیم سالم است و با راندن استینگر و یک یا دو بار عملیات به نتیجه می‌رسیم، اما هم‌اکنون به شرایطی رسیدیم که اگر زیاد به فوران‌گیر فشار بیاید؛ ممکن است مشکلات دیگری هم به‌وجود بیاید. باید همه شرایط را سنجید تا با کمترین خطر روبه‌رو شویم. در نتیجه ناچاریم اندکی با احتیاط پیش رویم، از این رو احتیاط ، بدون شک فرآیند کار را اندکی طولانی‌تر می‌کند.

ما هم اکنون در حال حفاری دو چاه امدادی هستیم که کار در موقعیت (Location) C خوب پیش رفته است و در حدود ۲ هزار متری هستیم. ان‌شاءالله بتوانیم از این راه چاه مشتعل ۱۴۷ رگ سفید-۲ را مهار کنیم.

به نظر شما راهکار اجرایی برای مهار فوران و آتش چاه ۱۴۷ رگ سفید-۲ در شرایط کنونی چیست و الگوی در حال اجرا درست است؟

اکنون راندن استینگر در حال اجراست، البته طرحی را شرکتی ارائه داده است و همکاران آن را بررسی کردند. احتمال دارد آن طرح را آزمایش کنند که بدون استینگر است. طرح دیگر نصب دودکش است که نیاز دارد آواری که روی فوران‌گیرو دهانه چاه ریخته است را جمع آوری کنیم که اگر بتوانیم دودکش را نصب کنیم، این دودکش راهی کارساز است. البته ساخت و آماده کردن دودکش زمانبر است. تلاش روی این موارد است تا سرانجام به نتیجه برسیم.