ایران در ماه فوریه یک پروژه مکانیسم هوای پاک را برای ثبت تقاضا به برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد ارسال کرد.
به گزارش شانا، بر اساس گزارش برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد، تا پایان فوریه ٢٠١٦، مجموعاً ٧٦٩٦ پروژه مکانیسم توسعه پاک ثبت نام شده اند که از این تعداد، چهار پروژه از (CDM) هند و یک پروژه از ایران تقاضای ثبت کرده اند.
برنامه محیط زیست ملل متحد (United Nations Environment Programme) با نام اختصاری (یو. اِن. ئی. پی – UNEP) نهادی وابسته به سازمان ملل متحد است که فعالیتهای زیست محیطی اعضای خود را هماهنگ کرده و در توسعهٔ مشارکت کشورها در اجرای دقیق سیاستها و تشویقهای گسترش قابل تحمل مؤثر بر طبیعت از میان شیوه‌های دقیق محیطی مساعدت می کند. این انجمن در نتیجه کنفرانس سازمان ملل بر روی محیط انسان در سال ۱۹۷۳ پایه‌گذاری شد و اداره مرکزی آن در نایروبی کنیا قرار دارد.
مکانیسم توسعه پاک روشی است که در پروتکل کیوتو برای همکاری مالی و فنی در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بین کشورهای ضمیمه یک کنوانسیون تغییر اقلیم (به عنوان سرمایه گذار و آورنده دانش) و کشورهای غیرضمیمه یک (به عنوان میزبان وشریک سود سرمایه گذاری) ایجاد شده است.
کشورهای فعال در همکاریهای بین المللی بویژه هند و چین، منافع قابل قبولی از این راه کسب کرده اند.
به گزارش اداره اموراوپک و روابط با مجامع انرژی وزارت نفت، همچنین تا پایان ماه فوریه مجموعاً ١٨٨ کشور، سند «برنامه مشارکت ملی کاهش انتشار INDC» را به دبیرخانه کنوانسیون ارائه کرده اند. با تحلیل این اسناد مشخص شده است که ٥٤ کشور برای اجرای برنامه های کاهش انتشار به ٤٢١ میلیارد دلار و ٦١ کشور برای اجرای برنامه های سازگاری با تغییر اقلیم، به ٦١٥ میلیارد دلار کمک بین المللی نیاز دارند.
بنابراین، کشورهای یادشده تا قبل از ٢٠٢١ در مجموع به مبلغ ١٠٣٦ میلیارد دلار نیازمندند تا زمینه اجرایی شدن تعهدات خود را فراهم کنند. در حالی که با فرض پایبندی کشورهای ضمیمه یک کنوانسیون (کشورهای صنعتی و توسعه یافته) به تکالیف مندرج در موافقتنامه پاریس و تأمین سالیانه ١٠٠ میلیارد دلار، سرمایه اولیه برای اجرای تعهدات این کشورها طی ١٥ سال فراهم خواهد شد که البته به معنای تاخیر در اجرای تعهدات مندرج در INDC است.
به نقل از گزارش شانا